از کدام سو قسمت 43

#از_کدام_سو

#قسمت_چهل_و_سوم

و مهدی که آخر هفته گفت:

- اول لـذت رو تعریـف کنیـد تـا بعـد سـر اینکـه جلـوی لذت مـا گرفته شده یا نه بحث کنیم. 

- لذته دیگه. حال میده. 

چشمان آرشام برق می زند تا حرفی بزند که وحید می پرد وسط:

- یه جور کیف و سرخوشی و از این حرفا!

جمع میترکد از خنده و مهدی هم همراهی می کند:

- نه اینا که تعریف لذت نیست، اینا حس خودتونه. فکر می کنید که خوشتون اومده، پس لذیذه. 

- اووم چقدر هم لذیذه. 

پسرخاله شده ایم و مهدوی هم راه می آید و می خندد. 

- فقـط کاش تمـوم نمی شـد. آق معلـم، شـما کـه با خدا خوبـی، یه راه حـل نـداری کـه ایـن لذت هـا دایمی باشـه و ما عشـق و حالمـون تموم نشه؟ 

- بعدش هم حالمون تو قوطی نره!

خجالت می کشـم از رک گویی بچه ها. از پسر خالگی رد کرده اند، اما او تازه انرژی گرفته است. 

- اینکه خیلی خوبه دنبال لذت دایمی و بی ضرر و عمیق و اصیل باشید. من دیگه حرفی ندارم. خودتون ببینید لذت هایی که می گید اینطوری هست یا نه؟

از اینکـه مـا را کیش و مـات کـرده، خوشحـال نیسـت؛ امـا بـا خوشحالـی تکیـه می دهـد بـه درخـت پشـت سـرش و نگاهـش را می دوزد به انگشترش و با نوک انگشت، نگین آن را لمس می کند. آرشام چشمانش را تنگ می کند و با عصبانیت می پرسد:

- شما اصلا لذت رو قبول داری که براش ویژگی تعریف می کنی؟ خلاصه ی تمام حرف های شـما تو رسـاله هاتون اینه که هر چی لذت داره حرامه!

دوسه نفر می خندند و من خجالت می کشم. مهدوی خودش هم می خندد و می گوید:

- آره این جوکه رو شنیدم. منم قبولش دارم. 

حالا این ابروی همه ی ماست که بالا رفته است. می گویم:

- قبول داری؟

- آره دیگه، فقط یه کلمه بهش اضافه کنید که هر چی لذتش کم باشه حرامه. عقلتون هم همین رو می خواد دیگه: لذت بیشتر. 

آرشـام دارد می ترکد از عصبانیت و انگار که بهترین جمله را شـنیده تا کار را تمام کند. رو می کند به من و می گوید:

- بیا! خدا پر. 

- خره عقل رو هم خدا آفریده. یعنی انقدر عقلت نمی رسه؟

گفت: بایـد از زندگی تـون کیفـور بشید، اما این لذت های شما که به روح و روان و جسمتون آسیب می زنه که لذت نیست. یه خوشـی کوتاه مدته که اگه بی حساب و کتاب باشه، خرابی هم به بار می آره. 

نگاه او به همه چیز خیلی عجیب بود. پیـاده برمی گردیـم و حـرف خیلی داریم که سرش بحث کنیم و دعوا کنیم.

#نرجس_شکوریان