یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّمَا الْخَمْرُ وَالْمَیْسِرُ وَالْأَنْصَابُ وَالْأَزْلَامُ رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّیْطَانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ.1 اى کسانى که ایمان آورده اید شراب و قمار و بتها و تیرهاى قرعه پلیدند [و] از عمل شیطانند پس از آنها دورى گزینید، باشد که رستگار شوید.
قمار به معنای به دست آوردن اموال دیگران، به قیمت قربانی کردن مال، شرف و ناموس، به اسم تفریح و بازی است؛ که البته این بازی در اسلام حرام و قمار باز همیشه بازنده است.
عقلای جهان نیز این ناهنجاری اجتماعی را که آثار سوء مادی و معنوی، فردی و اجتماعی فراوانی دارد به عنوان یک جرم تلقی کردند و مجازات خاصی نیز برای آن تعیین نموده اند. به طوری که در جوامع غیر اسلامی و حتی بی دین نیز، قمار بازی به عنوان یکی از عوامل افسردگی و بیماری های روانی با محدودیت بسیار جدی مواجه است.
اما متأسفانه در ایران مدتهاست که برای قمار کردن دیگر نیازی به پنهان کاری و رفتن به زیرزمین ها و یا قهوه خانه های خاص نیست! چرا که این دسته بازی های مضر و حرام وارد فضای مجازی شده و به حدی پیشرفت کرده که به زودی تبدیل به نوعی اعتیاد در میان جوانان خواهد شد. چرا که در اینگونه بازی های قمار، افراد چه ببرند و چه ببازند، همچنان به بازی ادامه می دهند و حاضر به ترک آن نخواهند بود. آنان که می بازند برای جبران ضرر و برگرداندن مال خود ادامه می دهند و آنهایی که می برند به طمع به دست آوردن مال بیشتر در این منجلاب فرو می روند. در هر صورت، سود سرشار این بازی ها نصیب گردانندگان سایت ها و کانال های قماربازی می شود. در واقع باید گفت قمار شغل است اما نه برای آنان که بازی می کنند!
بازی های قمار در کشورهای غیر اسلامی با محدودیت های خاص مجاز است، اما این مسئله در ایران اسلامی، جزء موضوعات مجرمانه به حساب می آید و طبق قانون مجازات اسلامی مواد (۷۰۵ تا ۷۱۱) و ماده ۵۶۴ قانون مدنی، قمار و شرط بندی جرم بوده و دایرکنندگان و شرکت‌کنندگان در اینگونه بازی ها و مسابقات به استناد به مواد فوق‌الذکر مجرم محسوب می‌شوند.
