ای که دستت می رسد ؛ دستی بگیر

بسم الله الرحمن الرحیم

 

 

 

مَثَلُ الَّذینَ یُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ فی‏ سَبیلِ اللَّهِ کَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنابِلَ فی‏ کُلِّ سُنْبُلَةٍ مِائَةُ حَبَّةٍ وَ اللَّهُ یُضاعِفُ لِمَنْ یَشاءُ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَلیمٌ.
خداوند در آیه ۲۶۱ بقره میفرماید:

کسانی که اموال خود را در راه خدا انفاق می کنند همانند بذری هستند که هفت خوشه برویاند که در هر خوشه، یکصد دانه باشد و خداوند آن را برای هر کس بخواهد (و شایستگی داشته باشد) دو یا چند برابر می کند و خدا (از نظر قدرت و رحمت) وسیع و (به همه چیز) داناست.

امروزه، یکی از مهم‌ترین و اساسی‌ترین دغدغه‌های رهبر معظم انقلاب اسلامی بحث محرومیت‌زدایی و رفع مشکلات مردم است و همواره به نهادهای مردمی و جهادی توصیه کرده‌اند در رفع محرومیت‌زدایی از جامعه تلاش کنند. یکی از گفتمان‌های انقلاب نیز همین توجه به رفع مشکلات محرومان و نیازمندان در هر سطحی است.

با شروع مهرماه مفهوم محرمیت زدایی جلوه ای تازه پیدا میکند. در این میان افرادی هستند که بیش از دیگران در معرض آسیب های جدیند و منتظر کمک های ما. در آیه «وَ یُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلى‏ حُبِّهِ مِسْکیناً وَ یَتیماً وَ أَسیراً»، نزدیک‌ترین مفهوم به اسیر، همان زندانیان جرایم غیرعمد و افرادی است که براساس ناتوانی مالی یا بر اثر خطا و اشتباهی کوچک مرتکب جرم شده اند و زندانی هستند؛ افرادی که از هفته‌ها تا ماه‌ها و بعضی از آن‌ها سال‌هاست در زندانها اسیرند. اینروزها بهترین فرصت برای دوستداران اهلبیت علیهم‌السلام است تا گره از کار فروبسته بسیاری از نیازمندان و محبوسانی باز ‌شود که از بی‌پناهی گرفتار سخت‌ترین مصائب یا مشکلاتی نظیر حبس، شده‌اند.

 با ورود نیکوکاران به عرصه حمایت از مددجویان بی بضاعت بدهکار و زندانیان جرایم غیرعمد در این شب‌ها شاهد کاهش چشمگیر آسیب‌های اجتماعی نیز هستیم. به یقین اقدامات خداپسندانه و انسان‌دوستانه خیرین عزیز، گره‌هایی زیادی را نه تنها از زندگی خیل زندانیان غیرعمد باز کرده، بلکه خانواده‌های بی‌سرپرست بسیاری را از گرفتار آمدن در مشکلات خانمان برانداز متعدد رهایی داده و اشک شوق بسیاری ازهمسران، فرزندان و مادران منتظر و بی‌پناه این زندانیان را جاری می‌سازد.

قطعا  در روزی که نه مال، نه فرزند و نه هیچ کسی جز اعمال ما به فریاد ما نخواهد رسید، انجام کارهای خیری از این دست برایمان بسیار سودمند خواهد بود، چرا که در تمامی این اقدامات، نیت فقط خداست. شاید بسیاری تصور کنند همه زندانیان به واسطه جرائم مهم و سلب آرامش از جامعه روانه زندان شده‌اند. اما اینگونه نیست، باید افکار عمومی جامعه را نسبت به نحوه زندانی شدن افراد روشن کرد. زندان جای افرادی است که امنیت و آرامش جامعه را به مخاطره می اندازند و مردم نباید محکومان جرائم غیرعمد و مالی را به چشم مجرمان سابقه دار نگاه کنند .

ماندن زندانیان جرائم غیر عمد در زندان‌ها، جز تحمیل هزینه های گزاف بر دستگاه قضایی تآثیری در روند رسیدگی به پرونده آنان را ندارد. چرا که زندانی مالی نمی‌تواند تا زمان حضور در زندان هیچ فعالیت اقتصادی داشته باشد بنابراین از پس پرداخت دیون خود بر نمی‌آید ولی اگر همین افرد با شرایط ویژه آزاد شوند و فعالیت‌های کاری خود را دنبال کند قطعا از این طریق موفق به پرداخت دیون خود می‌شوند. از طرفی، ماندن زندانیان جرائم غیر عمد اثرات تخریبی بسیاری دارد و به مرور زمان این افراد که به دنبال یک غفلت کوچک مرتکب جرم شده و محکوم به زندان شده‌اند، ممکن است در تعامل با سایر خلافکاران به تخلفات بزرگتر گرایش پیدا کنند. زندانیان جرائم غیر عمد بیش از سایر افراد به کمک ما نیاز دارند زیرا ماندن آنها در زندان بنیان خانواده‌های آنها را نیز تهدید می‌کند. وقتی آزادی مجرمی در زندان محدود می‌شود، نباید ارائه خدمات انسانی به او فراموش شود. مهم تلاشی است که فردی در راه رضای خدا برای رفع گرفتاری برادر دینی خود انجام می‌دهد. روایات فروانی از بزرگان دین مبنی بر اهمیت برطرف کردن مشکل یک مؤمن وجود دارد که برخی روایات این کار را از طواف خانه کعبه هم بالاتر دانسته‌اند. خداوند به کسانی که از مال خود در راه رضای خدا انفاق می‌کنند وعده پاداش ۷۰۰ برابری داده و این در حالیست که پاداش کارهای نیک ۱۰ برابر است.

بعضا زنان دربندی هستند که دچار جرایم غیر عمد شده‌اند، اکثرا جرایمشان چک هایی ست که برای همسران‌شان کشیده اند و نبودن‌شان در خانواده‌، باعث ضربه سنگینی به بنیان خانواده شده و اکثرا فرزندانشان دچار سردرگمی هستند چرا که مادر محور اصلی و قلب خانواده است. چه خوب است که ما خود را جای فرزندانی بگذاریم که مادرشان در زندان است و یا جای مادری بگذاریم که نگران فرزندی ست که واقعا به طور غیرعمد مرتکب جرم شده و در زندان به سر می‌برد، در اینصورت درد آنان را بهتر درک خواهیم کرد.

گذشت از مال و انفاق در راه خدا به منظور آزادی زندانیان غیرعمد و نیازمند نوعی جهاد است .گلریزان برای آزادی زندانیان غیرعمد، به واقع ریختن گل زندگی و امید در چلّه سرمای رنج و سختی و گرفتاری همنوعان و همراهانمان است که با ریختن گلی از شاخسار زندگی خود باغ بقا و بهار وصل را به خانواده‌های در رنج هدیه می‌کنند و زندانیان جرائم غیرعمدی را که از بد حادثه گرفتار شده‌اند، نجات می‌دهند. این کار سنتی الهی و انسانی است که به واسطه آن بسیاری از زندانیان جرائم غیر عمد به دل خانواده های خود بر می‌گردند و تاثیر شگرفی در زندگی بسیاری از خانواده‌های آنان دارد.

 اما یادمان باشد با اینکار به دو گروه کمک میکنیم، بیشتر افراد فکر میکنند منظور فقط رفع گرفتار اشخاصی است که به زندان رفته اند؛ درحالیکه طرف دیگر که شاکی است در اثر این خطای غیر عمد مشکل بزرگی در زندگیش بوجود آمده و شما به آن شاکی هم کمک می کنید.  شاکی هم به کمک شما نیازمند است. پس شما با کمک خود دو طیف را کمک می کنید. فکر نکنید که اگر ما امروز از مال دنیا بهره مند هستیم‌ و گره گشایی کردیم منت بر دیگران داریم این ما هستیم که باید منت دیگران را بکشیم که خدا به ما مالی داده است که بتوانیم به دیگران کمک کنیم. مالی که ضامن باز گردانندن آن خدا است و زمانی به ما باز می گردد که به شدت به آن نیازمند هستیم.

بیاییم برای رضای خدا و آرامش و شادی دل خانواده های زندانیان جرائم غیرعمد، بکوشیم و با آزادی آنان، شاهد گل لبخند بر لبان فرزندان آنان باشیم. این کمترین کاری است که در ازای لطف خدا بابت تمکن مالی مان میتوانیم انجام دهیم. از بزرگترین اثرات این کار کمک به سالم سازی فضای جامعه از تخلفات و کاهش جرائم است.

بندگی یعنی، در کوچه پس کوچه های زندگی دست کسی را بگیری...! گاهی خدا می خواهد با دست تو دست دیگر بندگانش را بگیرد.
وقتی دستی را به یاری می گیری، بدان که دست دیگرت در دست خداست...

و من الله توفیق

جبهه اقدام انقلاب اسلامی