هوالحق

هوالحق
بایگانی

جایگاه تفکر در دین

چهارشنبه, ۲۲ دی ۱۴۰۰، ۰۳:۰۸ ب.ظ

 

بسم الله الرحمن الرحیم


یکی از عبادات، فکر کردن است.


یک ساعت فکر کردن معادل چند سال عبادتِ قبول است.
فکر کردن در مورد نعمتهای خداوند، از بهترین عبادات است.
اگر می خواهید خوب زندگی کنید، اهل فکر و تدبیر باشید.
تدبیر یعنی دوراندیشی...

 

فقط به فکر دنیا و رفاه بیشتر نباشیم؛ به فکر زندگی آخرت هم باشیم.
دوراندیش کسی است که از دنیا برای آخرت می گذرد...
چون دنیا برای مؤمن زندان است و یا مانند مزرعه است. اینجا جای خوشگذرانی نیست، جای زحمت و کشت است.
کسی که بی فکر است، بصیرت و بینش ندارد.

 

زندگی دنیا همه اش عبرت است
تفکر، مؤمن را وادار میکند به نیکی.
چیز عالی را به دانی (پست و حقیر) نمیدهد.

 

هدف از خلقت اینست که بنده خدا شوی و پیش خدا بروی.
شیرینی زندگی در گذشت و پاکی و فداکاری و... که اینها همه در دین است. در تقواست.

 

برای عید قربان، قربانی بدهید، خون بدهید.
خون دادن صدقه ایست که خیلی بالاست.

 

اگر انسان در مسیر تربیت دینی قرار بگیرد. به هدف خلقت نزدیک میشود.

 

حب الدنیا رأس کل خطیئه

وقتی شکم ها از حرام پر شود دیگر حرف حق در آنها اثر ندارد.

 

هدایت انسان تشریعی است، پس رشد دارد.
ولی در هدایت تکوینی رشد نداریم. حیوانات رشد ندارند سگ، گربه، خر، تحت هر شرایطی همان هستند.
فرشته ها هم رشد ندارند، هر چقدر هم عبادت کنند همان فرشته اند رشد ندارند.

 

وکرمنا بنی ادم!
مال اینست که استعدادهایش را شکوفا کند.
تمام کارها در دنیا باید برای خدا باشد.

 

حضرت زهرا سلام الله علیها از حضرت علی علیه السلام حلالیت طلبیدند، برای حقوق همسر که در قیامت سؤال می شود. اصلا منیت نداشتند...

پیامبر گفتند فاطمه جان این سختی ها را در دنیا تحمل کن تا شیرینی آخرت را بچشی...

 

گناه هر روز به یک شکل است. مدام فرق میکند.

 

زن و مردی که هر دو دنبال کار میروند بچه رها میشود عاطفه نیست دیگر.
بچه ای که با محبت پدر و مادر بزرگ نشود، قدر پدر و مادر را هم نمیداند.

 

تربیت مال جان است و دین مال پرورش جان است.

 

تن وسیله و مرکب است که با او به جایی برسیم. تن ابزار است اما این روزها تن هدف شده است. گناه میکنند و به فکر روحشان نیستند.

در آیه میگوید یادته مرا فراموش کردی، منم امروز تو را فراموش کردم (قیامت)

 

دینداری آدم را نجات میدهد.
میگویند خدا از مادر مهربانتر است. مادر هرگز کودکش را در آتش نمی اندازد. بلکه این خود کودک است که به حرف مادر که راه را نشانش داده، گوش نداده. حالا در آتش افتاده، خودش کرده. تقصیر از خود کودک است...


وقتی گناه زیاد شود، تابستان برف میآید و زمستان گرم میشود.

 

تربیت دینی عامل نجات همه است.
اگر دکتر تربیت دینی داشته باشد، بعد از چند جلسه که نفهمید درد مریض چیست، به او میگوید من نمیفهمم.
مریضی های دنیا اکثرا از گناه و ترک واجب است.

 

آقای شیخ حسنعلی نخودکی همه مریضها را مداوا میکردند و چیزی نمیگرفتند، یه جعبه بیرون گذاشته بودند هرکس هر چی میخواست داخل آن میریخت.
روزی فرماندار مشهد آمد پیش ایشان و گفت بچه ام حصبه گرفته و در حال مرگ است!
آقای نخودکی گفت: بیا این انجیر را بخور. مرد گفت بچه ی من مریض است؛ من انجیر بخورم؟!!

  بالاخره خورد و رفت خانه، دید بچه از بستر بلند شده و هی میگوید کباب میخواهم...!!
میره پیش آقا و عذرخواهی میکنه. آقا در گوشش می گوید از اون نجسی ها نخور.
آقا هم مریض را مداوا میکرد هم اطرافیان آنها را....

 

خلاصه درس اخلاق مرحوم سید حسین اتابکی
90/8/9

 

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۰/۱۰/۲۲
seyed hossein hovalhagh

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی