از کدام سو قسمت 16

#از_کدام_سو

#داستانی_تربیتی

#قسمت_شانزدهم

- این‌هـا نصیحـت نبـود. جـواب سـؤال‌های زیـادت بـود کـه هـر بـار پرسیده بودی و من جواب نداده بودم، چون وقتش نبود. پس بی‌خود قاعـده‌ی جـواب سـؤال رو بـا انـگ نصیحـت بـه هـم نـزن. اما حـالا که تصمیـم گرفتـی کمـی دهـان مبارکـت رو کنتـرل کنـی، اگـر دوبـاره نمی‌گـی نصیحـت، یـک پیشـنهاد دارم. شـاید خواسـتی فکـر کنـی. بـرای رو کم‌کنـی مـن اگـر سـکوت کـردی، همیـن الآن فریـاد بـزن؛ چون ضـرر کـردی. امـا برای رو کم َکنی نفـس بد‌مزاجت اگر داری این کار رو می‌کنی، موفق باشی.

اعصابـم را دارد بـه بـازی می‌گیـرد. دلـم می‌خواهـد تـوی کوچـه تنهـا گیرش بیاورم و تلافی تمام حرف‌هایش را یکجا توی صورتش خالی کنم. چیـزی نمی ِگویـم کـه ضبط بشـود. بـرای خود الآنم سـکوت کـرده‌ام، و الا... نه‌خیر برای کم کردن رویش دارم خفه می‌شوم. ریکوردر را پرت می‌کنم. یکهو می‌فهمم که ریکوردر من نبوده است. خیـز برمـی‌دارم. افتـاده روی تختخوابـم. اوووف، شـانس آوردم. مـن کـه اینطـور بـرای ریکـوردرش خیـز مـی‌روم، چـه طـوری بکوبـم زیـر چانه‌اش؟!

روز سـوم اسـت. همـه را کلافـه کـرده‌ام بـا ایـن خفـه شـدنم. مـادرم هـم صدایـش درآمـده کـه جادویـم کرده‌انـد. خواهـرم می‌گویـد: بگذاریـد نفس بکشیم. و بچه‌های کلاس مسخره‌ام می‌کنند.

- خیالت راحت شد؟ فهمیدم که خیال خیلی‌ها از دستم ناراحت اسـت. حـالا کـه چـی؟ مـن اذیـت نکنـم بقیـه آدم می‌شـن؟ اینهـا خودشان مشکل دارند. البتـه می‌دانـم کـه می‌گویـی آفریـن، هـر کـس خـودش، اصـل مشـکل اسـت و خـودش را مثـل آدم کنـد، حتمـا حضـرت حـوا هـم گیـرش می‌آیـد... خیلـی خـوب بابـا، شـوخی کـردم. حضـرت حوا به چـه درد من می‌خورد! همیـن سـارا و صغـرا هـم خوبـه. حـرص نخـور آقا معلم. حیـف موهای قشـنگت سـفید بشـه. حیفـی تـو. چنـد کلمـه حـرف بـزن، امـا جـان بچـهات نپـرس کـه ایـن چنـد روز چه‌طـور بـود... بـه خـودم و نفسـم مربوطه. نمی‌دونـم کـه چـرا حرف‌هـای صدمن‌یهغـازت رو گوش مـی‌دم، اما به خودم دلداری می‌دم که همیشـه رمضون، یه بارم شـعبون. فقط خدا کنه شعبونش 🌺بی‌مخ نباشد.

#نرجس_شکوریان