قدم اول بالا بردن معرفت است
بسم الله الرحمن الرحیم
دل که خالی شد از گناه، قدم اول بالا بردن معرفت است. ایمان را با دلت گره بزن، اما این گره زدن جهاد میخواهد آنهم جهاد اکبر.
جنگیدن سخت است؛ ولی با خود جنگیدن سخت تر از با دشمن جنگیدن است.
با خود جنگیدن یعنی چه؟!
یعنی با نفس اماره جنگیدن و خدا و حجت هایش را در دل جای دادن.
یعنی دوستی و دشمنیت برای خدا و حجت هایش باشد و آنها را با شدت دوست داشتن.
یکسره ذکر گفتن.
چرا یکسره ذکر گفتن؟
چون آدم، هر کسی را که خیلی دوست دارد مرتب یادش میکند،
مرتب ذکر گفتن یعنی یاد خدا بودن.
اگر میخواهی عزیز باشی بایستی فقط مطیع خدا باشی، باید دلت خانه خدا باشد. اگر اینطور بودید خوشبخت و رستگارید.
کسی که دلش تسلیم خدا باشد عبد خداست.
آدم ها را از خوب عبادت کردنشان میتوان شناخت،
از میزان مهربانی با مخلوقات خدا،
از اینکه وقتی مورد قضاوت قرار میگیرند، سکوت میکنند و میگویند همین که خدا میبیند کافی است؛ میتوان شناخت.
گرفتار هیچ کس و هیچ چیز نباشید جز خدا و حجت هایش.
به خاطر هیچ کس گناه نکنید،
خودتان را ارزان نفروشید،
مومن کسی است که خودش را هر چند هم که بالاتر باشد، ولی از همه پایین تر میببیند،
خودش را فقیر مطلق میداند.
و کسی که خودش را فقیر مطلق ببیند، مدام به غنی مطلق که خداست اتصال دارد و از او کمک میگیرد و...
مومن از احدی توقع ندارد حتی از چشمانش...
چرا که همین چشمها و اعضای بدن روز قیامت بر علیه انسان شهادت میدهند، چه برسه به دیگران...
هیچ کس را سرزنش نکنید،
هیچ کس را مایوس نکنید،
هیچ کس را بی حرمتی نکنید،
دانا بودن به این مفاهیم 👆 کافی نیست،
بلکه دارا بودن اینها ملاک است.
هیچ وقت خود را از خطا و نسیان مبری ندانید.
کسی که درس اخلاق و اعتقادات میخواند، اگر عامل نباشد و ایمان به این مطالب نداشته باشد، براش حجاب میشود.
اگر عامل نباشد، جولانگاه بزرگی برای شیطان درست کرده است.
این دروس را میخوانیم که تزکیه شویم.
وقتی دل مرده شد، دیگر ملکوتی نمیشود.
هر چقدر معرفت انسان بیشتر شود بایستی خشیت و تواضعش بیشتر شود. روایت میفرماید: ما فقط کسانی را میخریم که خالص باشند.
ایمان که باشد دو رویی دیگر معنا ندارد.
ظاهر و باطن یک رو دارد. (روی حق)
همیشه در محضر خدا باشیم. نه اینکه گاهی باشیم، گاهی نباشیم. این دینداری نیست، این ایمان نیست، این اخلاق نیست، این با خدا و حجت های خدا بودن نیست، این فاطمی نیست، علوی، حسنی و حسینی نیست.
در مقام دینداری باید تسلیم باشیم.
می فرمایند ما شما را خلق نکردیم مگر برای بندگی.
این بندگی اول شناخت صحیح از دین میخواهد بعد تسلیم شدن سپس عمل صالح میخواهد.
باید مدام محاسبه کنیم که چه داده ایم و چه گرفته ایم و چه شده ایم.
همین الان ببینید چه بودید و چه شدید.
اگر اجلتان برسد چه دارید، که ببرید؟
کسی که دنبال خدا و اهل بیت علیهم السلام است دنبال رحمت خدا و دنبال لطف و مهربانی اهل بیت علیهم السلام است. از خودش دم نمیزند. همه اش خدا و اهل بیت است.
و در نهایت کسی که همه وجودش شد جلوه ای از خدا، زنده و مرده اش، به درد میخورد. (شهدا، علما)
اگر جلوه خدا و اهل بیت علیهم السلام باشید اوج میگیرید؛
وگرنه همه اش سقوط است و تباهی و ضلالت.
درس اخلاق حاج آقا اتابکی
